terugblik Heioord

Heioord, een mooi oud mozaïeklandschap

Op vrijdag 17 februari bezochten de leden van de werkgroep het natuurgebied Heioord in Neeritter. Er waren deze keer 17 mensen die deelnamen, opnieuw een mooie opkomst! De wandeling had ongeveer een lengte van 5 kilometer. De route liep deels via de bekende wandelknooppunten en ging o.a. naar het Diepven en langs diverse grenspalen. We gingen op de fiets naar het startpunt de Forellenvijver Heioord in Neeritter. Daar dronken we eerst een kopje koffie

Tegenwoordig wordt vaak gestreefd naar een halfopen mozaïeklandschap bij natuurontwikkeling. Op Heioord is er nog sprake van een oorspronkelijk en bijzonder gaaf gebleven mozaïeklandschap. Een kleinschalig maar enorm gevarieerd landschap met kleine weides en bossen die elkaar in snel tempo afwisselen. Juist omdat het zo snel afwisselt, verveelt het eigenlijk nooit om hier te wandelen. De heide is hier allang verdwenen. Maar wat je wel aantreft is een cultuurlandschap met oude omwalde akkers, singels, kleinschalige weides en stukjes productiebos. Een eldorado voor tal van struweelvogels, zoals de geelgors en de roodborsttapuit. Er zijn veel wandelpaden die daar al heel lang liggen. Je kunt ze op oude kaarten terugvinden. De kleine weilanden worden nu het grootste deel van het jaar begraasd door vleeskoeien, met name Blonde ‘d Aquitaine. De koeien worden gehouden door lokale boeren uit Thorn en Ell, bij wie je van tijd tot tijd vleespakketten bestellen kunt. 

Heioord is deels in beheer bij Natuurmonumenten. Maar er zijn ook veel delen die nog altijd in particuliere handen zijn. Vaak van generatie op generatie overgedragen. Dat zie je vooral in de bossen. Kleine percelen, die nogal uiteenlopend worden beheerd. Je loopt door een oud productiebos met kaarsrechte lijnen maar waar bijna alle bomen hun langste tijd hebben gehad en er elke storm wel weer een paar omvallen. Dan weer wandel je door bospercelen met een veel grotere variatie aan boomsoorten. Bij een bosperceel waar vooral de fijnspar staat, werd een toelichting gegeven over de gevolgen van de letterzetter. Dit is een keversoort, die gangen onder de bast van de stammen boort, met als gevolg dat deze bomen massaal afsterven.  De Letterzetter tast voornamelijk door droogte of juist door vernatting verzwakte bomen aan. Een klein kevertje met grote gevolgen dus!

Frenk Janssen, gebied coördinator werkzaam bij Natuurmonumenten, gaf in het veld een korte toelichting. Hij vertelde met wat voor dilemma’s een natuurbeheerder in deze tijd worstelt. Denk daarbij aan de droogte en de klimaatverandering. Het verhaal werd gehouden bij het Diepven, waar dit soort aspecten goed zichtbaar zijn. Het verlandde Diepven is in 2006 hersteld. Het wilgenstruweel is weggehaald zodat er weer ruimte is gekomen voor water. De oevers zijn flauw aflopend gemaakt. De groene kikker profiteert van het water dat aan de ondiepe rand snel opwarmt. Een scala aan oeverplanten als elzenzegge en moerashertshooi groeit weer op de schuine oever. Op het moment dat wij er waren konden we genieten van de stuifmeelkatjes van wilgen en de hazelaar.  

Op 17 maart, van 13.00 tot 17.00 uur, gaat de groep opnieuw op pad. Er wordt dan een bezoek gebracht aan het Weerterbos in Nederweert. We gaan dan een wandeling maken van 6,5 kilometer. De leden van de groep krijgen van tevoren, een mail met alle informatie over deze activiteit. Interesse om een keertje deel te nemen? Aanmelden kan via seniorenverenigingell.01@gmail.com